Niespodziewane spotkania

Dziś znowu to przeżyłam. Uwielbiam wprost takie chwile. Jestem gdzieś, robię coś, z kimś. Wszystko dzieje się w miarę przewidywalny sposób, aż nagle słyszę "Cześć Marzenka" i widzę człowieka, którego się nie spodziewam kompletnie w danym miejscu i czasie, bo ostatnio widzieliśmy się dosłownie parę dni temu na imprezie ponad 1000km stąd i według moich danych tam też powinien być ten człowiek. Albo będąc w Kolonii nad Renem spotykam koleżankę z podstawówki. Koleżankę, którą ostatnio widziałam w okolicy ogrodów przy naszych domach z dzieciństwa. Uwielbiam wprost takie przypadki, gdy załamuje się nam czasoprzestrzeń i rzucamy się na szyję z ludźmi, których się nie spodziewamy w danym miejscu i czasie.

Zauważyłam, że los bardzo nam pomaga. Mimo wszystko, jeśli są ludzie, których nie chcemy więcej spotkać, to ich nie spotykamy. Słuch o nich ginie. Tacy, którzy są neutralni, potrafią nas zaskoczyć po latach, a ci, których bardzo chcemy spotkać lub się nam przez chwilę "zatęsknią", na pewno pojawią się na naszej drodze, w jakikolwiek sposób. Jeśli nie osobiście, to wpadającym w nasze ręce jakimś drobiazgiem, albo chociaż melodią z przeszłości. Gdziekolwiek będziemy. Bardzo wierzę w potęgę podświadomości, ale też jej kompletną nieznajomość i absurdalnie nasz wpływ na przeznaczenie :)

Zupełnie z innej beczki. Są piosenki, które prawie zawsze wywołują we mnie dziwne odczucia. Uwielbiam wprost "The power of love". I mam zawsze łzy w oczach przy tej piosence. Tylko kompletnie nie pamiętam "dlaczego?", chociaż przyczyna na pewno jakaś jest. Nie ważne. Piosenka jest przecudna i uwielbiam ją. Od kiedy pamiętam.

Dzisiejsze spotkanie było jednym z fajniejszych. Nie, nie było romantyczne, było po prostu bezgranicznie sympatyczne. Są ludzie, których widzę i mam od razu uśmiech na twarzy. Spotkanie z koleżanką, która żyje od lat zagranicą doprawione spotkaniem z niedawno, ale bardzo daleko widzianym R. było najfajniejszym poniedziałkiem od dawna. Nawet nie wiem, czy padało, ale czy to ważne? :)