Nietykalni

Przyjaciółka zabrała mnie do kina. Chadzamy razem, bo z reguły nasi faceci nie są fanami filmów, które my wybieramy i wysyłają nas do kina razem (m.in. Allena). Tym razem ostro się pomylili i jestem pewna, że ich ten film też by wciągnął. No ale faceci lubią być uparci bardziej od kobiet ;-)  Film jeszcze leci w kinach i może uda mi się namówić męża stanu, bo jak chcę, to też bywam uparta a film jest wart obejrzenia kilka razy :-)

Fabuła niby nie nowa, ale obraz zupełnie świeży. Dwoje ludzi z różnych światów, jeden bogaty kaleka, drugi chłopak z biednej dzielnicy Paryża. Tak, podobne wątki już były. W pierwszej chwili pomyślałam o Pigmalionie Shaw'a i wątku mistrza i ucznia, ale jednak nie, to nie to. To coś innego. Podobieństwa są wytworem wyobraźni. Biorąc pod uwagę fakt, że film oparty jest na prawdziwej historii, wszystko przyjmuje się z jeszcze większą ciekawością. Dobre dialogi, przyznam, że cała sala się śmiała, czasami niektórzy w niezrozumiałych dla innych momentach, ale może to po prostu opóźniony zapłon, bo ilość komizmu może powodować zacięcie. Mnie film niesamowicie wzruszył. Oglądałam go czekając na moment banału, ale się nie doczekałam (gdy już już mi się wydawało, to jednak następował zwrot). Francuskie kino bywa ciężkie, chociaż wiele filmów jest dobrych. Ten jest w czołówce najlepszych ostatnich lat. Na koniec można popłakać, co ja osobiście uczyniłam. Ostatnia scena powoduje ujście emocji. 

Fajna gra aktorów (zdążyłam zakochać się w Omarze Sy, grającego Drissa). Po raz kolejny mamy dowód, że empatia (dobrze rozumiana!) jest genialna. Wrażliwość jest niewidoczna na pierwszy rzut oka i jest tak naprawdę ciężko definiowalna. A już na pewno nie jest tym z czym kojarzy ją większość ludzi - ckliwością. Po raz kolejny przekonujemy się, że życie bywa przewrotne i nie trzeba wierzyć w cuda, żeby się poukładało dobrze, w bardzo subiektywnym rozumieniu. Wystarczy "płynąć" zgodnie z sobą na dany moment. Gdyby każdy z bohaterów kierował się stereotypami, nie byłoby tego filmu. Każdy z nich w pewnym momencie "odpuścił" oczekiwaniom i poddał się ciekawości.

A! Dla siebie wyciągnęłam jeszcze jedno marzenie do listy: lot na paralotni w górach. To musi być genialne. 

Opis filmu: Nietykalni na Filmweb

Hm, czy polecam? Nie, skąd. Takich filmów się nie poleca. To po prostu trzeba zobaczyć.

PS. Gdybym jednak miała wybierać jednego z bohaterów, żeby spędzić z nim wieczór, to byłby to i tak Philippe. Driss jest spektakularny, wygadany, ale jednak Philippe ma to co lubię. Na wieczór. Do towarzystwa.