Coaching i SLOW - do zaczytania

Są dwa magazyny papierowe, które kupuję regularnie i które nie są miesięcznikami. SLOW polecam przy każdym nowym numerze. Ostatni miałam ze sobą w Zakopanem, potem w Berlinie, potem w Monachium. Czytałam go najchętniej nocami w hotelach, gdy już sama jestem w łóżku. Tematyka, styl, zdjęcia. Czysta przyjemność. 

Już czekam na nowy numer, a widzę na  SLOW fanpage, że się chyba zbliża i cieszę się, jak dziecko na Gwiazdkę.

Drugim magazynem jest Coaching. O nim wcześniej chyba więcej nie pisałam, co w sumie dziwne, bo kupuję go od pierwszego numeru. Będą jakieś dwa lata. 

Obecnie zaczytuję się w numerze styczeń-luty 2013, który kupiłam, gdy tylko wszedł do Inmedio. Co cenię w tym magazynie? Tematykę. Przeważnie nie odkrywam nic nowego, ale umówmy się, wszystkiego nie wiem i jednak potrafią mnie zaskoczyć. Szeroko pojęta psychologia, rozwój osobisty. Bardzo dużo tematów z nowoczesnej psychologii, która związana jest z pracą zawodową. Przeczytałam przez całe życie mnóstwo książek związanych z budowaniem relacji zawodowych, psychologią pracy, sprzedaży, marketingu, dużo miałam na ten temat na studiach i wszystko to kręci się wokół moich zainteresowań. W psychologii ciągle się coś dzieje. Jak w technologii. Coaching jest jedną z najciekawszych gałęzi.

Sam magazyn jest tak zbudowany, że podobnie jak SLOW, czytam go od deski do deski. Z ciekawością. Dobre felietony, artykuły. Z niektórymi teoriami polemizowałabym, ale bez zacięcia. One nie są z gruntu złe, co więcej, są dla ludzi pomocne, więc w porządku. To tak samo jak z poradnikami. Co do kogo trafi. Jedno, co mnie zadziwia skutecznością, to podciąganie pod działanie terapeutyczne, wykorzystywane przez coachów do zajęć terapeutycznych, zajęć z zakresu hobby, czy czynności dnia codziennego. Raczej nie trzeba coacha, żeby wiedzieć, jakie działanie ma np. taniec i po prostu sprytem coacha jest zrobienie z tango terapii. Ale ok. Naprawdę, co komu pomaga. Mi na samopoczucie i poczucie pewności siebie doskonale robią zajęcia salsy solo z instruktorem, a innym zajęcia tango solo z coachem. Ci, którzy jednak z tego korzystają i im to pomaga osiągają swoje cele. I o to chodzi. Ludzie mają prawo nie wiedzieć, jak poprawić swoje życie i mają prawo korzystać ze wszystkiego. Mnie magazyn Coaching relaksuje, ale szukający znajdą tam sporo podpowiedzi. Wiele pytań, które zadane sobie, mogą być zapalnikiem do autorefleksji. A tej nigdy dość. Konstrukcja magazynu jest ciekawa sama w sobie.

Tematy z okładki? Zawsze na czasie :-)
Niby oczywiste: poczucie wartości a pewność siebie. Znaczenie różnicy i wiele, wiele innych artykułów około psychologicznych, okołosamorozwojowych i około filozoficznych. Nowocześnie.
Do przeczytania.

Zwyczajowo nie brakuje też szczypty filozofii, która jest moim kolejnym konikiem, odłożonym jednak na półkę. Takie sporadyczne spotkania zawsze mnie cieszą.

Co sądzę o coachingu jako takim? To samo, co od zawsze: na pewno jest w pewnym zakresie świetną alternatywą dla tradycyjnej psychologii. Uzupełnieniem. W końcu z niej się wywodzi. Pewna moja znajoma dopiero po sesji z coachem nabrała pewności, że powinna w życiu robić to, co daje jej satysfakcję. Robiąc inne rzeczy, ba będąc managerem, ale w nieinteresującej jej dziedzinie, mimo pieniędzy, nie była szczęśliwa. Po sesji z coachem porzuciła etat i poszła w to, co kocha robić od podstawówki, angażując się w to jednak profesjonalnie. Przed spotkaniem z coachem nie mogła znaleźć w sobie odwagi, motywacji, siły. Nie każdemu potrzebny jest psycholog, nie każdemu coach. Jednak jeśli ktoś ma jakieś wątpliwości odnośnie swojego życia, głównie zawodowego, na pewno może zainteresować się coachingiem. 

A może jako zawodem?


Na ten magazyn czekam i delektuję się nim z ciekawością i przyjemnością.

Pyszna, prawdziwa, bez sztucznych aromatów a do tego pod patronatem fair trade. Czego więcej trzeba?

Do tego dobra herbata i slow down.

Dobra inspiracja, to podstawa - SLOW i Coaching.